Nieuws 2025
Drie Bali Runners overwinnen de storm tijdens de Kustmarathon van Zeeland.
In het verleden had ik mij voorgenomen om vóór mijn tachtigste levensjaar de Kustmarathon van Zeeland te lopen.
Dat is een van de zwaarste marathons van Nederland. Door problemen met mijn gezondheid moest ik mijn inschrijving echter overdragen aan Thijs van Gerven. Die gunde ik het van harte, maar ik had toch liever zelf meegedaan. Thijs zou de Kustmarathon gaan lopen met zijn vader, Henk van Gerven, en met Antoinet Hems.
Ik ging dus als supporter mee om mijn drie loopmaatjes van de Bali Runners aan te moedigen.
Terwijl zij in de bus stapten, die hen van Zoutelande (finishplaats) naar Burg Haamstede (startplaats) zou brengen, begon ik aan de fietstocht richting Burgh Haamstede. Buienrader had een storm voorspeld en daarom waren er in Zeeland veel evenementen afgelast, de Kustmarathon ging echter gewoon door. Hoe zwaar het zou gaan worden voor de deelnemers, dat merkte ik al toen ik van Zoutelande naar de Oosterscheldekering fietste en bijna helemaal niet hoefde te trappen op mijn fiets. Ik werd door de stormachtige wind voortgeblazen als was ik een blad van een boom. In een mum van tijd kwam ik bij de Oosterscheldekering aan, waar het tijd was voor een supergrote friet, die mij de nodige energie moest geven voor de ongetwijfeld zware terugweg.
Op de Oosterscheldekering was fietsen door de storm levensgevaarlijk.
Dus wachtte ik bij het begin van deze Deltawerken maar op mijn loopmaatjes. De eerste hardloper was Dennis de Freytas van Lopers Company uit Eindhoven, die de wedstrijd ook zou winnen bij de senioren. De eerste Bali Runner, die voorbij kwam, was Thijs van Gerven en daarna kwamen Antoinet Hems en Henk van Gerven voorbij. Alle drie liepen ze richting Vrouwenpolder, waar de storm steeds harder over de duinen en het strand blies.
Zelf begon ik aan de terugtocht en waar ik al bang was, dat gebeurde.
Fietsen was bijna onmogelijk en de 27 kilometer terug naar Zoutelande werden echt afzien. Dat was echter niets in vergelijking wat mijn drie loopmaatjes van de Bali Runners mee moesten maken. Ze moesten constant schuin lopen om weerstand te bieden aan de storm. Op het strand werden ze gezandstraald en kwamen hun ogen, oren en haren vol met zand zitten. Dit was niet een van de zwaarste marathons van Nederland, maar echt de zwaarste.
Bij Westkapelle was de storm het ergst.
Fietsen was daar onmogelijk en nadat ik een paar keer bijna van de dijk was afgewaaid, besloot ik maar te gaan wandelen. Ik kreeg ontzettend veel respect voor de deelnemers, die 42 kilometer lang tegen de storm in moesten worstelen terwijl het schuim van de woeste golven hen om de oren vloog. Het was ook nog eens hoog water en daardoor was maar een heel dunne strook zand overgebleven, waar de lopers hun weg moesten vinden terwijl de aanrollende golven hen natte voeten bezorgde. En toen ze over de hoge toppen van de duinen hun weg moesten vervolgen, kregen ze te maken met de volle kracht van de storm. Dit was echt niet meer normaal, ik heb zoiets nog nooit meegemaakt. Mijn drie loopmaatjes van de Bali Runners en alle andere deelnemers zijn voor mij echte helden. Echt super wat ze op deze dag hebben gepresteerd.
Van de drie Bali Runners finishte Thijs van Gerven als eerste Bali Runner.
Hij werd gevolgd door Antoinet Hems en Henk van Gerven. Voor mij was het verbazingwekkend om te zien dat ze alle drie nog relatief veel energie hadden. Dat kwam natuurlijk door de adreline, die ze voelden omdat ze wisten dat ze een heel bijzondere prestatie hadden geleverd waar ze nog lang aan terug zullen denken. Ik sluit dit verhaal af met een compliment aan de organisatie van deze Kustmarathon. Alles was perfect geregeld.
Kees Smetsers
Bali Runners op bezoek bij de Sponsorlunch van Stepping Stones Bali.
Op zondag 28 september hield de stichting Stepping Stones Bali weer haar jaarlijkse sponsorlunch. De Bali Runners waren traditioneel ook van de partij. De Bali Runners steunen Stepping Stones Bali al sinds vele jaren.
Ook dit jaar zou Marjanne Oomen, oprichtster van Stepping Stones Bali, weer aanwezig zijn. Ze werd deze keer vergezeld door haar dochter Laura. De sponsorlunch vond plaats in een zaal van Hoeve 1827 aan de Oude Grintweg in Oirschot. Er waren ongeveer 70 familieleden, vrienden, kennissen en sponsors aanwezig, allemaal mensen die het werk van Marjanne Oomen een warm hart toedragen.
Stepping Stones Bali bestuurslid Ruud van Gorkom opende de middag en heette Marjanne en haar dochter welkom. Marjanne hield een heel interessante presentatie over de stand van zaken op het project van Stepping Stones op het eiland Bali. Marjanne vertelde aan de aanwezigen hoe zij en haar medewerkers voorlichting geven aan hulpverleners op het eiland Bali. Ook vertelde zij dat het werkgebied van Stepping Stones Bali steeds verder wordt uitgebreid. De kinderen komen uit veel verschillende Indonesische eilanden en er zijn ook al heel goede contacten op het eiland Java. Op de locatie van Stepping Stones Bali zijn de ontvangst- en behandelruimte inmiddels aanzienlijk uitgebreid en daardoor kunnen de kinderen steeds beter geholpen worden.
Na de presentatie werd Marjanne door Caritas Oirschot verrast met een mooi sponsorbedrag, waarmee Stepping Stones Bali op het eiland Bali heel veel kan doen.
Rob Rebel overhandigde namens de stichting Loopgroep Bali Runners een cheque van 3.500 euro. Hij zei erbij dat de Bali Runners het heel jammer vonden dat ze niet allemaal aanwezig konden zijn bij de sponsorlunch, omdat ze zich op die dag als team hadden ingeschreven voor een “duomarathon” in Mill. Rob zei er ook bij dat de Bali Runners in de komende jaren Marjanne en haar stichting zullen blijven steunen. Dat kunnen zij doen door de enthousiaste steun van heel veel mensen uit de gemeente Oirschot en ver daar buiten.
De lunch, die daarna volgde, was heel gezellig en uiteraard ook heel lekker. De medewerkers van Hoeve 1827 verdienen daarvoor een compliment. Het was weer een mooie bijeenkomst voor Marjanne en alle mensen die haar en haar stichting een warm hart toedragen. Het bestuur van de Bali Runners wil graag iedereen bedanken die aan deze mooie dag een bijdrage heeft geleverd.
Tien Bali Runners genieten van de bourgondische Raamvallei duomarathon in Mill.
Op zondagmorgen 28 september vertrokken 10 Bali Runners naar Mill om daar mee te gaan doen bij de Raamvallei Duomarathon. Ze zouden 42 kilometer gaan hardlopen en fietsen. Dat zouden ze doen in vijf teams van twee, die samen afwisselend lopend en fietsend door de mooie natuur bij Mill de marathonafstand zouden gaan volbrengen. Sommigen zullen zeggen dat dit geen echte atletieksport is, maar ik wil toch dit verslag schrijven voor de website van Atletiek Oirschot. Want er zijn bij de tien Bali Runners ook een aantal leden van Atletiek Oirschot en die hebben op deze dag allemaal een halve marathon gelopen en een halve marathon gefietst.
Deze duomarathon was een bourgondische marathon en dat betekende dat de 10 Bali Runners de hele dag verwend werden met lekkere hapjes en drankjes. Dat begon al bij de start waar een heerlijke appelcake met koffie het begin vormde van een culinaire marathon. Na elke vijf kilometer was er een stop en daar kregen de Bali Runners onder andere een broodje met vlees, en vruchtenyoghurt, een schepijs, een likeurtje met 14% alcohol, mini pannenkoekjes en nog veel meer. Het was echt een groot feest en daarbij kwam nog dat er overal muzikale verrassingen waren met bandjes en zangkoren, die het allemaal nog sfeervoller maakten.
De Bali Runners kwamen ogen tekort tijdens het lopen door de mooie natuurgebieden en daardoor vlogen de kilometers voorbij. Natuurlijk kwam bij sommigen de vermoeidheid om de hoek kijken, maar de man met de hamer kwam niet in beeld. Na ongeveer vier en een half uur zuivere loop- en fietstijd kwam de finish in zicht. Daar werden de Bali Runners en alle andere deelnemers gehuldigd met een warm worstenbroodje en een glas “champagne” met lekkere bubbels.
Na de finish was het tijd om in het warme nazomerzonnetje te gaan genieten van een koel glas helder bier en de muziek, die sfeer op het grasveld bij de finish helemaal perfect maakte. De Bali Runners hadden allemaal het gevoel dat het een perfecte dag was geweest en dat ze samen hun favoriete sport op een heel mooie ludieke manier hadden beleefd. Het was geen wedstrijd geweest, maar wel een dag om niet snel te vergeten. De organisatie verdient een vet compliment voor de manier, waarop ze deze dag georganiseerd hebben. Ik denk dat er bij de Bali Runners heel wat nieuwe ideeën voorbij zijn gekomen, die ze samen met Atletiek Oirschot zouden kunnen gebruiken bij de organisatie van de Groene Woud Lente Trail van het komende jaar.
Bali Runners brengen een cheque van 10.000 euro naar Zuster Jeannette (Harapan Jaya).
In de gemeente Oirschot wonen heel veel mensen met een warm hart voor de kwetsbare medemens. Dat blijkt elke keer weer als de Bali Runners samen met Atletiek Oirschot hun Groene Woud Lente Trail organiseren of speculaas, chocolade en vogelhuisjes verkopen voor hun goede doel. De twaalf Bali Runners zijn heel blij dat zij zo goed geholpen worden door de mensen uit Spoordonk, Oirschot en De Beerzen en ook vaak ver daar buiten. Het geeft hun de moed om te blijven doorgaan, ook al worden de omstandigheden steeds moeilijker.
Dankzij de steun van al die lieve mensen kunnen de Bali Runners elk jaar een grote donatie doen aan twee stichtingen, te weten:
– – de stichting Pusat Rehabilitasi Harapan Jaya op het Indonesische eiland Sumatra, waar kinderen en jong volwassenen met een fysieke beperking (vaak klompvoet) via een operatie of andere behandeling een kans op een betere toekomst krijgen;
– – de stichting Stepping Stones op het eiland Bali, waar kinderen en jongvolwassenen met een fysieke beperking via de “ponseti methode” (brace, gips) geholpen worden.
Op zaterdag 5 juli 2025 maakten de Bali Runners Henk van Gerven en Kees Smetsers de reis naar Aerdenhout (bij Haarlem), waar zij gastvrij ontvangen werden ontvangen door Jeannette van Paassen, Zuster van de Fransiscanessen en oprichtster van het project Pusat Rehabilitasi Harapan Jaya op Sumatra. Henk van Gerven overhandigde aan haar namens de Bali Runners een cheque van 10.000 euro. Dit bedrag is samengebracht door sponsors en donateurs. Het bedrag is inmiddels overgemaakt en van het bedrag zijn op Sumatra 28 kinderen en jongvolwassenen verlost van hun beperking. Dit laat zien dat de steun, die de Bali Runners dit jaar hebben ontvangen, een heel mooi resultaat heeft opgeleverd.
In de maand september van dit jaar komt Marjanne Oomen weer naar Nederland. Marjanne Oomen komt uit Oirschot en heeft lang geleden op het eiland Bali de stichting Yayasan Stepping Stones Bali opgericht., waarmee zij kinderen op dit eiland een betere toekomst geeft. Marjanne selecteert ook kinderen, die in aanmerking komen voor een operatie bij Pusat Rehabilitasi Harapan Jaya. Daarnaast probeert zij via onderwijs en bijscholing aan hulpverleners zoals vroedvrouwen en medewerkers van consultatiebureaus te bereiken dat kinderen snel doorgestuurd worden als een fysieke beperking wordt vastgesteld, zodat in veel gevallen een operatie niet nodig is. De Bali Runners helpen Marjanne ook elk jaar via een donatie en zullen aan haar tijdens haar verblijf in Nederland ook een cheque gaan overhandigen.
De Bali Runners zijn blij dat zij deze twee stichtingen kunnen helpen, maar kunnen niets doen zonder de hulp van hun sponsors en donateurs. Daarom willen zij graag iedereen bedanken, die een bijdrage heeft geleverd aan het mooie resultaat van dit jaar, waardoor heel veel kinderen een beter leven hebben gekregen.
Drie Bali Runners beleven een heel mooie triatlon van Het Groene Woud.
Op zaterdag 28 juni was de achtste editie van de triatlon Het Groene Woud in Oirschot. De weersvoorspellingen beloofden een temperatuur van 27 graden, dus het zou geen makkelijke opgave worden. Gelukkig dreven er tijdens deze triatlon nogal wat wolken voor de zon, dus de beloofde hitte viel mee.
De Bali Runners zouden met drie deelnemers meedoen aan deze triatlon. Ze starten wel in verschillende startgroepen. Thijs van Gerven zou in de eerste startgroep starten, Antoinet Hems in de tweede startgroep en Theo van Summeren in de laatste startgroep.
Thijs had geen hoge verwachtingen van deze triatlon want hij heeft een hekel aan het zwemonderdeel. Een collega van hem had hem overgehaald om toch mee te doen. Gelukkig is Thijs een heel goed hardloper en kan hij op dit onderdeel heel wat goed maken. Dat was ook nu het geval. Thijs liep op het laatste onderdeel, de 10 kilometer hardlopen, een razendsnelle tijd van 42.19 en dat is echt heel goed. De eindtijd van Thijs was 2.32.13 en daar was hij heel tevreden mee.
Antoinet had een beetje last van een lichte spierblessure en daarom ging ook zij van start met geen hoge verwachting. Het zwemmen en fietsen ging voor Antoinet ongeveer in de zelfde tijd als vorig jaar. Op het laatste onderdeel, de 10 kilometer hardlopen, merkte Antoinet dat zij ondanks haar lichte blessure toch ontspannen kon lopen. Haar tijd op dit onderdeel was 54.46 en dat was ruim 3 minuten sneller als vorig jaar. Haar eindtijd van 2.51,44 was ruim twee minuten sneller als vorig jaar en daar werd Antoinet natuurlijk heel blij van. Antoinet heeft tot nu toe alle acht edities van deze triatlon meegedaan en dat is op zich al een hele prestatie.
Theo startte in de laatste startgroep, die pas om 17.00 het water van het Wilhelminakanaal indook. Theo kan relatief goed zwemmen. Zijn tijd op het zwemonderdeel was dan ook het snelste van alle drie Bali Runners. Bij het fietsen was Theo bijna net zo snel als Thijs en dat is gezien het leeftijdsverschil heel bijzonder. Het afsluitende onderdeel hardlopen ging Theo ook heel goed af, maar toch zal ook hij blij zijn geweest dat hij bij de finish was. Zijn eindtijd van 2.45.03 is ook voor hem een heel goed prestatie.
Nadat alle drie Bali Runners gefinishd waren was het tijd om samen met hun partners, vrienden en loopmaatjes nog een paar uurtjes na te gaan genieten. De sfeer bij de finishlocatie was weer heel goed en daarbij speelde het heerlijke weer zeker een grote rol. Iedereen was het er over eens dat het weer een heel goed georganiseerde triatlon van Het Groene Woud was geweest. De organisatie en de talrijke vrijwilligers verdienen zeker een groot compliment. Toen de laatste Bali Runners in het schemer van de naderende nacht naar huis fietsten, waren ze het er allemaal over eens dat het een dag was geweest die ze niet snel zullen vergeten.
Bali Runners schitteren tijdens de Marathon Challenge in Brunssum (Limburg).
In de laatste week van mei reden drie Bali Runners met hun partners naar Limburg om daar in de omgeving van Brunssum mee te gaan doen aan de Marathon Challenge. Deze driedaagse wedstrijd bestond uit de volgende onderdelen:
– 29/5: Ten Miles (16,1 kilometer);
– 30/5: 5 kilometer;
– 31/5: De halve marathon (21,1 kilometer).
In deze drie dagen zouden Theo van Summeren, Henk van den Oord en Henk van Gerven in totaal dus een hele marathon (42,195 kilometer) gaan lopen.
Het was heel warm, vooral op vrijdag en zaterdag toen de temperatuur opliep tot boven de 25 graden. Dat was vooral voor Henk van den Oord iets waar hij zich zorgen over maakte, want lopen met hoge temperaturen is niet zijn favoriete bezigheid. Tel daarbij op het glooiende parcours door de Limburgse heuvels en dan is het heel goed te begrijpen dat de Bali Runners “met de rem er op “ wilden gaan lopen.
Zoals zo vaak ging het helemaal anders als gepland. Dat begon donderdag al bij de start van de “Ten Miles”. Henk van Gerven merkte na enkele honderden meters dat zijn lichaam ging protesteren en geen zin had in 16 kilometer rennen. Het feit dat Henk meteen moest gaan wandelen en ademhalingsproblemen kreeg was een heel nieuwe ervaring voor deze ervaren marathonloper, die zijn hand niet omdraait voor héél grote uitdagingen. De EHBO kwam erbij en er werd zelfs al gesproken over een ambulance. Maar gelukkig viel het mee en kon Henk wat later opgelucht weer voluit ademhalen. Maar hij kon de wedstrijd niet meer afmaken. Zijn loopmaatjes Theo van Summeren en Henk van den Oord waren intussen hun oorspronkelijke plan vergeten en liepen in een hoog tempo naar de finish van de “Ten Miles”. Met Theo van Summeren als snelle “haas” liep Henk van den Oord naar een supertijd, die hem zelf verbaasde. Theo en Henk liepen allebei 1.33.09 en dat was echt supersnel. Henk van den Oord kwam met zijn tijd op de derde plaats van het podium van de categorie M70 en dat zal hij nooit hebben verwacht.
De volgende dag zou het maar 5 kilometer zijn. Door het onverwachte resultaat van de vorige dag werden de plannen, om wegens de warmte rustig te gaan lopen, in de ijskast gezet. Ze wilden er alle drie vol voor gaan en dat deden ze ook. Henk van Gerven was weer hersteld van de onverwachte tegenslag van de dag ervoor en liep in een voor hem rustig tempo naar de finish. Zijn tijd was 27.15 en daarmee werd hij derde in de categorie M65. Theo van Summeren was weer een ideale “haas” voor Henk van den Oord. In een tempo van bijna 12 kilometer per uur stormden Theo en Henk van den Oord op de finish af. Theo van Summeren was de snelste en finishte in een tijd van 25.49. Hij werd op ongeveer honderd meter gevolgd door Henk van den Oord, die met zijn tijd van 26.16 alweer als derde op het podium van de categorie M70 kwam.
Het sluitstuk kwam een dag later. Op zaterdag zou de halve marathon gelopen worden en de drie Bali Runners hadden uitgerekend dat Henk van den Oord op het podium van het eindklassement van de M70 kon komen. Daarvoor zou hij een haast onmogelijke prestatie moeten leveren en de warmte van die dag vormde daarbij een echte handicap voor Henk. Er werd een plan gemaakt en daarbij moest Henk van den Oord zijn “hazen” Theo van Summeren en Henk van Gerven blijven volgen. Ze zouden ervoor zorgen dat hij vóór zijn concurrent voor het podium zou eindigen. Zo gebeurde het ook en Henk van den Oord presteerde het haast onmogelijke. In een strak tempo van 10 kilometer per uur liep Henk achter zijn “hazen” over de glooiende heuvels. De concurrent voor het podium werd voorbij gelopen en toen wist Henk dat hij op het podium van het eindklassement zou komen. Dat hij de tweede plaats zou bereiken, dat zal hij nooit verwacht hebben. Daardoor smaakte de Limburgse vla, die alle deelnemers na de finish kregen, het gratis ijsje en het koele bier extra lekker.
De partners van Henk, Henk en Theo, die elke dag als supporter de wedstrijden hadden gevolgd, waren natuurlijk super trots op hun helden. Het was een weekend geworden, dat ze niet snel zullen vergeten. De Bali Runners hadden op een heel mooie manier laten zien dat ze samen héél veel kunnen bereiken. Dat was in deze drie dagen weer eens gebleken. Het helpen van kinderen in Indonesië, die een fysieke beperking hebben en daardoor niet kunnen lopen, kan ook in dit opzicht heel veel mooie momenten brengen. Belevenissen, zoals tijdens deze drie dagen, zal hen motiveren om ook in de toekomst zich te blijven inzetten voor de kwetsbare medemens.
Atletiek Oirschot en de Bali Runners houden het bevrijdingsvuur levend.
In de nacht van 4 mei op 5 mei was het ijskoud.
Wat een verschil met de tropische temperaturen van een paar dagen eerder. De 6 atleten van Atletiek Oirschot en de 8 Bali Runners, die met 4 chauffeurs naar Wageningen waren gereden om daar het bevrijdingsvuur op te halen, bibberden van de kou. Sommige hadden drie jassen over elkaar aan, maar zelfs dat hielp niet.
Het enthousiasme van de toeschouwers was hartverwarmend.
Het team van Atletiek Oirschot / Bali Runners mocht als een van de eersten het bevrijdingsvuur in het historische decor van Hotel de Wereld in ontvangst nemen. Toen ze aan de eerste meters van de 83 kilometer lange tocht waren begonnen, galmde het “hup Oirschot” door de straat uit de kelen van het in grote getale opgekomen publiek. Dat gaf meteen een kippenvel moment.
Het bevrijdingsvuur dreigde uit te gaan.
In het begin van hun tocht moesten de lopers en fietsers van het team Atletiek Oirschot / Bali Runners wennen aan de overweldigende drukte van ruim 5000 lopers uit ruim 200 steden en dorpen. Het was de reden dat ze er na een kilometer al achter kwamen dat ze niet richting Oirschot liepen, maar richting Groningen. Dat werd uiteraard snel hersteld. De fakkel met het bevrijdingsvuur begon echter al snel steeds slechter te branden en het vuur dreigde uit te gaan. Henk van Gerven had dat in de gaten en ging zoeken naar een huis, waar nog licht brandde. Gelukkig vond hij een huis, waar een jong meisje hem een kaars gaf om het bevrijdingsvuur nieuw leven in te blazen. Dat lukte en meteen daarna hield de fakkel op met branden. Het bevrijdingsvuur was echter levend gehouden.
Even de weg kwijt.
Door de problemen met de fakkel van het bevrijdingsvuur hadden de lopers van het team Atletiek Oirschot / Bali Runners al een achterstand van meer dan een uur op het geplande schema opgelopen. Daar kwam later nog bijna een uur bij want ergens ging het fout en kwamen de lopers na ruim uur op een punt uit, waar ze die nacht al eerder waren geweest.
De rest van de nacht ging het goed.
Toen de lopers en fietsers van team Atletiek Oirschot / Bali Runners na een paar uur in het land van Flipje terecht waren gekomen en de eerste fruitbomen opdoemden uit het verdwijnende grijs van de nacht, toen begon het team pas echt soepel te draaien. De twee groepen van 7 lopers en fietsers wisselden elkaar in een steeds sneller tempo af en daardoor kwamen ze in het ochtendgloren al in Brabant. Rond een uur of half elf kwamen ze aan in de buitenwijken van Oirschot. De burgemeester en de jeugdburgemeester werden gewaarschuwd dat het tijdstip van aankomst rond 11.00 uur zou zijn.
Een hartverwarmende ontvangst.
Bij het clubhuis van Atletiek Oirschot werd het team van Atletiek Oirschot/ Bali Runners verwelkomd door Burgemeester Judith en Jeugdburgemeester Elise. Daarna volgden toespraken en een gedicht over vrijheid door Henk van Gerven. Het ophalen van het bevrijdingsvuur werd afgesloten met een gezamenlijke lunch, waarbij enkele smakelijke anekdotes van die dag boven tafel kwamen.
Mooi gedicht van Henk van Gerven.
Henk van Gerven las tijdens de lunch een door hem zelf geschreven gedicht over het begrip vrijheid voor. Hij deed dat op een emotionele wijze en oogstte daarbij veel bewondering.
Mooie dag.
Het was weer een heel mooie dag geweest voor de atleten van Atletiek Oirschot en de Bali Runners, wier samenwerking al veel mooie momenten heeft opgeleverd. Dat de Bali Runners en Atletiek Oirschot daarna het bevrijdingsvuur ook nog naar Spoordonk, Oirschot, Middelbeers en de Heilige Eik brachten, dat maakte deze dag helemaal compleet. Een herinnering om te koesteren.
