In de laatste week van mei reden drie Bali Runners met hun partners naar Limburg om daar in de omgeving van Brunssum mee te gaan doen aan de Marathon Challenge. Deze driedaagse wedstrijd bestond uit de volgende onderdelen:
– 29/5: Ten Miles (16,1 kilometer);
– 30/5: 5 kilometer;
– 31/5: De halve marathon (21,1 kilometer).
In deze drie dagen zouden Theo van Summeren, Henk van den Oord en Henk van Gerven in totaal dus een hele marathon (42,195 kilometer) gaan lopen.
Het was heel warm, vooral op vrijdag en zaterdag toen de temperatuur opliep tot boven de 25 graden. Dat was vooral voor Henk van den Oord iets waar hij zich zorgen over maakte, want lopen met hoge temperaturen is niet zijn favoriete bezigheid. Tel daarbij op het glooiende parcours door de Limburgse heuvels en dan is het heel goed te begrijpen dat de Bali Runners “met de rem er op “ wilden gaan lopen.
Zoals zo vaak ging het helemaal anders als gepland. Dat begon donderdag al bij de start van de “Ten Miles”. Henk van Gerven merkte na enkele honderden meters dat zijn lichaam ging protesteren en geen zin had in 16 kilometer rennen. Het feit dat Henk meteen moest gaan wandelen en ademhalingsproblemen kreeg was een heel nieuwe ervaring voor deze ervaren marathonloper, die zijn hand niet omdraait voor héél grote uitdagingen. De EHBO kwam erbij en er werd zelfs al gesproken over een ambulance. Maar gelukkig viel het mee en kon Henk wat later opgelucht weer voluit ademhalen. Maar hij kon de wedstrijd niet meer afmaken. Zijn loopmaatjes Theo van Summeren en Henk van den Oord waren intussen hun oorspronkelijke plan vergeten en liepen in een hoog tempo naar de finish van de “Ten Miles”. Met Theo van Summeren als snelle “haas” liep Henk van den Oord naar een supertijd, die hem zelf verbaasde. Theo en Henk liepen allebei 1.33.09 en dat was echt supersnel. Henk van den Oord kwam met zijn tijd op de derde plaats van het podium van de categorie M70 en dat zal hij nooit hebben verwacht.
De volgende dag zou het maar 5 kilometer zijn. Door het onverwachte resultaat van de vorige dag werden de plannen, om wegens de warmte rustig te gaan lopen, in de ijskast gezet. Ze wilden er alle drie vol voor gaan en dat deden ze ook. Henk van Gerven was weer hersteld van de onverwachte tegenslag van de dag ervoor en liep in een voor hem rustig tempo naar de finish. Zijn tijd was 27.15 en daarmee werd hij derde in de categorie M65. Theo van Summeren was weer een ideale “haas” voor Henk van den Oord. In een tempo van bijna 12 kilometer per uur stormden Theo en Henk van den Oord op de finish af. Theo van Summeren was de snelste en finishte in een tijd van 25.49. Hij werd op ongeveer honderd meter gevolgd door Henk van den Oord, die met zijn tijd van 26.16 alweer als derde op het podium van de categorie M70 kwam.
Het sluitstuk kwam een dag later. Op zaterdag zou de halve marathon gelopen worden en de drie Bali Runners hadden uitgerekend dat Henk van den Oord op het podium van het eindklassement van de M70 kon komen. Daarvoor zou hij een haast onmogelijke prestatie moeten leveren en de warmte van die dag vormde daarbij een echte handicap voor Henk. Er werd een plan gemaakt en daarbij moest Henk van den Oord zijn “hazen” Theo van Summeren en Henk van Gerven blijven volgen. Ze zouden ervoor zorgen dat hij vóór zijn concurrent voor het podium zou eindigen. Zo gebeurde het ook en Henk van den Oord presteerde het haast onmogelijke. In een strak tempo van 10 kilometer per uur liep Henk achter zijn “hazen” over de glooiende heuvels. De concurrent voor het podium werd voorbij gelopen en toen wist Henk dat hij op het podium van het eindklassement zou komen. Dat hij de tweede plaats zou bereiken, dat zal hij nooit verwacht hebben. Daardoor smaakte de Limburgse vla, die alle deelnemers na de finish kregen, het gratis ijsje en het koele bier extra lekker.
De partners van Henk, Henk en Theo, die elke dag als supporter de wedstrijden hadden gevolgd, waren natuurlijk super trots op hun helden. Het was een weekend geworden, dat ze niet snel zullen vergeten. De Bali Runners hadden op een heel mooie manier laten zien dat ze samen héél veel kunnen bereiken. Dat was in deze drie dagen weer eens gebleken. Het helpen van kinderen in Indonesië, die een fysieke beperking hebben en daardoor niet kunnen lopen, kan ook in dit opzicht heel veel mooie momenten brengen. Belevenissen, zoals tijdens deze drie dagen, zal hen motiveren om ook in de toekomst zich te blijven inzetten voor de kwetsbare medemens.